اگر بداند که تو هستی لحظه به لحظه و لختی او را به حال خودش وانمی گذاری ...
از شرم جان می سپرد ...
اری این منم که لاف عاشقی می زنم ...
دست بالا کرده ام در باران تو را می خوانم ، مگر جز تو کسی هست که بخوانمش؟
مگر دلی که تو شفا داده ای جز طبیبش کس دیگری را می بیند ؟
چشمه ی حیات ، شیرین ترین و مهربان ترین خالق ...
بزرگتر ...
بزرگوار ... لاف می زنم که عاشق هستم ...
و توام جدی نگیر ، فقط لابه لای مهربانی هایت کمی لبخند بزن ...
و گوشه ی قلبم بنویس همیشه دوستت دارم ...
چه بارانی ، می اید ...
بایگانی
- آبان ۱۳۹۴(۱)
- مهر ۱۳۹۴(۱)
- خرداد ۱۳۹۴(۲۳)
- ارديبهشت ۱۳۹۴(۱)
آخرین مطلب
-
۹۴/۰۸/۲۸مجموعه ی سخنرانی های موثر
-
۹۴/۰۷/۰۲شرمندگی
-
۹۴/۰۳/۱۹ماه پشت ابرها تویی
-
۹۴/۰۳/۱۶با خدا حرف بزنیم
-
۹۴/۰۳/۱۳خدا کند که بیایی
-
۹۴/۰۳/۱۱زندگی به سبک قران
-
۹۴/۰۳/۰۵شادی دل بانو فاطمه ی زهرا (س)
-
۹۴/۰۳/۰۵دست مرا بگیر و از غصه ها نجاتم بده مهربان
-
۹۴/۰۳/۰۵به هر چی رنگ غیر خدا داره نه بگو ...
-
۹۴/۰۳/۰۴صحیفه ی سجادیه
پیوندهای روزانه